{"id":232,"name":"","email":null,"language_id":1,"permalink":"pierre-bismuth","deleted":false,"legal_status_id":47,"url_1":"","twitter":null,"category_id":47,"date_of_birth":"1963-01-01T00:00:00.000+01:00","place_of_birth":null,"country_of_birth":null,"place_of_residence":null,"country_of_residence":null,"cached_privileges_list":"User","cached_tag_list":"","publishing_process_id":1,"can_log_in":null,"firstname":"Pierre","lastname":"Bismuth","annotation":"\u003cp\u003eTekst: Dirk Elst, 2020\u003c/p\u003e\r\n","url_2":"","url_3":"","cached_name":"Pierre Bismuth","date_of_death":null,"cached_name_asc":"Bismuth, Pierre","stream_count_app":11,"gender":"other","platform_admin":null,"description_ca":"","short_description_ca":"","description_it":"","short_description_it":"","hide_from_json":false,"prev_platform_id":null,"description_uk":"","short_description_uk":"","poster_image":null,"poster_credits":null,"media_count":0,"items_count":2,"translations":[{"locale":"en","short_description":"\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003ePierre Bismuth moved from Paris to Brussels in 1990. In the late 1990s, he settled in London for several years. Since 2005, he has divided his time between Brussels and New York. He studied visual communication at the Ecole nationale sup\u0026eacute;rieur des Arts D\u0026eacute;coratifs where he met Fran\u0026ccedil;ois Miehe, with whom he subsequently collaborated on several projects. In the 1980s, he moved to Berlin, where he attended Georg Baselitz\u0026#39;s painting classes at the Hochschule der Kunst (Berlin University of the Arts). After graduating, he returned to Paris, sharing a studio with Xavier Veilhan and Pierre Huyghe. These artists used different media and materials in their work, including painting and sculpture, collage, video, architecture, performance, music and film.\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n","description":"\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003ePierre Bismuth moved from Paris to Brussels in 1990. In the late 1990s, he settled in London for several years. Since 2005, he has divided his time between Brussels and New York. He studied visual communication at the Ecole nationale sup\u0026eacute;rieur des Arts D\u0026eacute;coratifs where he met Fran\u0026ccedil;ois Miehe, with whom he subsequently collaborated on several projects. In the 1980s, he moved to Berlin, where he attended Georg Baselitz\u0026#39;s painting classes at the Hochschule der Kunst (Berlin University of the Arts). After graduating, he returned to Paris, sharing a studio with Xavier Veilhan and Pierre Huyghe. These artists used different media and materials in their work, including painting and sculpture, collage, video, architecture, performance, music and film. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eIn 2005, Bismuth was awarded the Oscar for Best Screenplay for the film \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eEternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e, along with director Michel Gondry and screenwriter Charlie Kaufman. In it, the viewer is continually misled because the narrator intervenes in the basic conditions of what is generally assumed or taken for granted. The film shows a couple who have had their memories of each other erased after the dissolution of their relationship meeting - seemingly - for the first time. The latter is an important convention in romantic comedies. Bismuth once claimed that he was \u0026quot;not really into film\u0026quot;, preferring instead to reprogramme our perceptions to overturn the prevailing conventions of mass culture. Ironically, this collaboration led to an award from Hollywood. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eSoon after, he and his friend, the filmmaker Michel Gondry, made the video \u003cem\u003eThe All Seeing Eye,\u003c/em\u003e depicting a world devoid of human relationships in which virtually nothing is communicated. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eIn 2016, he completed \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003eWhere is Rocky II\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003e?\u003c/span\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e, his directorial debut and first feature film. A private detective and three Hollywood screenwriters go in search of an unknown artwork by renowned American artist Ed Ruscha. The piece is hidden in the Mojave Desert under a replicated rock. Despite its world fame, the mysterious artwork remained hidden and unknown for 40 years. This light-hearted documentary reformulates a criticism frequently raised in this conceptual artist\u0026#39;s work, namely that an artwork\u0026#39;s economic value is increasingly determined by the artist\u0026#39;s name. According to Bismuth, conceptual artists are all too happy to participate in this fetish. Hence, his film about an unknown artwork by a famous artist, hidden under a rock, with a name referring to Sylvester Stallone. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eIn 2000, he created the text piece \u003cem\u003eEverybody is an artist but only the artist knows it\u003c/em\u003e, a reference to Marcel Duchamp and Joseph Beuys. This is Bismuth\u0026#39;s critical but generous way of using other artists\u0026#39; works in a context he has modified or even sabotaged. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eHe also likes to take products from pop culture and make them mysterious and challenging to understand. In 2002, he wanted to give a gift to his granddaughter. He thought of Walt Disney\u0026#39;s Jungle Book. Which language version should he choose? The original English or the Dutch version? His granddaughter spoke Dutch for the most part. Or perhaps the French, his own mother tongue? Ultimately, he bought all three versions, letting the child experiment with them to see if it would not confuse her too much. It all worked out well in the end. Bismuth then decided to attribute a different language to each of the characters in a linguistic jungle, and that is how the Jungle Book project came about. Chinese was the only language he was unable to add. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eOther major works by Pierre Bismuth include \u003cem\u003eFollowing The right hand of...\u003c/em\u003e (1999-2021), \u003cem\u003eSomething less, Something More\u003c/em\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e (2002-2006), \u003c/span\u003e\u003cem\u003ePoints de vue\u003c/em\u003e (2005)\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e, and \u003c/span\u003e\u003cem\u003eAbstractions \u003c/em\u003e(2019).\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"EN-GB\"\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003eAn essential part of his oeuvre consists of collaborations with artists from a wide variety of disciplines, including\u0026nbsp;\u003c/span\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eMichel Gondry, Jerome Bel, Jonathan Monk, Dessislava Dimova, Diego Perone, Barbara Visser, Angus Fairhurst, Cory Arcangel, Cyprien Gaillard, Mathias Faldbakken and Joe Strummer.\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003e\u0026nbsp;\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eDE\u003c/p\u003e\r\n"},{"locale":"nl","short_description":"\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003ePierre Bismuth verhuisde in 1990 van Parijs naar Brussel. Eind jaren negentig verkaste hij voor enkele jaren naar Londen. Sinds 2005 woont hij afwisselend in Brussel en New York. Hij studeerde Beeldende Communicatie aan het MAD bij Fran\u0026ccedil;ois Miehe waarmee hij samen enkele projecten deed. In de jaren tachtig trok hij naar Berlijn om schilderkunst te studeren aan de Hocheschule der Kunst in het atelier van Georg Baselitz. Na deze studies vestigt hij zich opnieuw in Parijs en deelt hij een atelier met de kunstenaars Xavier Veilhan en Pierre Huyghe. Dit zijn eveneens kunstenaars die verschillende media en materialen in hun werk toepassen, waaronder schilder-en beeldhouwkunst, collage, video, architectuur, performance, muziek en film.\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n","description":"\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003ePierre Bismuth verhuisde in 1990 van Parijs naar Brussel. Eind jaren negentig verkaste hij voor enkele jaren naar Londen. Sinds 2005 woont hij afwisselend in Brussel en New York. Hij studeerde Beeldende Communicatie aan het MAD bij Fran\u0026ccedil;ois Miehe waarmee hij samen enkele projecten deed. In de jaren tachtig trok hij naar Berlijn om schilderkunst te studeren aan de Hocheschule der Kunst in het atelier van Georg Baselitz. Na deze studies vestigt hij zich opnieuw in Parijs en deelt hij een atelier met de kunstenaars Xavier Veilhan en Pierre Huyghe. Dit zijn eveneens kunstenaars die verschillende media en materialen in hun werk toepassen, waaronder schilder-en beeldhouwkunst, collage, video, architectuur, performance, muziek en film. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eIn 2005 ontving Bismuth, samen met Michel Gondry en Charlie Kaufman de Oscar voor Beste Scenario voor de film \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eEternal Sunshine of the Spotless Mind \u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cem\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e(\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cem\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e2004)\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e. Het is film waarin de kijker op het verkeerde been wordt gezet door in te grijpen in de basisvoorwaarden van wat algemeen aangenomen of vanzelfsprekend is. De film toont een koppel dat de herinneringen aan elkaar hebben uitgewist terwijl ze elkaar schijnbaar voor het eerst ontmoeten. Laatstgenoemde is een belangrijke conventie in romantische komedies. Bismuth beweerde ooit van zichzelf dat hij \u0026lsquo;not really into film\u0026rsquo; was. Het is hem eerder om de herprogrammering van onze perceptie te doen, louter om de heersende conventies van de massacultuur op zijn kop te zetten. Ironisch genoeg werd deze samenwerking bekroont in Hollywood. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eNiet veel later maakt hij samen met zijn vriend en filmmaker Michel Gondry de video \u003cem\u003eThe All Seeing Eye\u003c/em\u003e. Ze tonen een wereld zonder menselijke relaties waarin zo goed als niets gecommuniceerd wordt. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eIn 2016 levert hij met \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003eWhere is Rocky II\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003e?\u003c/span\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e zijn eerste regiedebuut en langspeelfilm af. Een priv\u0026eacute;detective en drie scenarioschrijvers uit Hollywood gaan op zoek naar een onbekend kunstwerk van de gerenommeerde Amerikaanse kunstenaar Ed Ruschca. Het ligt verborgen in de Mojave-woestijn onder een nagemaakte rots. Het mysterieuze kunstwerk bleef ondanks de wereldfaam al veertig jaar verborgen en onbekend. Deze luchtige documentaire herformuleert een kritiek die wel vaker in het werk van deze conceptuele kunstenaar opduikt. Namelijk dat de economische waarde van het kunstwerk meer en meer op de naam van de kunstenaar komt te liggen. Volgens hem werken conceptuele kunstenaars al te graag mee aan deze fetisj. Vandaar zijn film over een onbekend kunstwerk van een bekende kunstenaar, dat verstopt ligt onder een rots met een naam die verwijst naar Sylvester Stallone. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eIn 2000 maakt hij het tekstwerk \u003cem\u003eEverybody is an artist but only the artist knows it\u003c/em\u003e, een verwijzing naar Marcel Duchamp en Joseph Beuys. Het is zijn kritische maar genereuze manier om andermans werk in te zetten in een door hem gewijzigde of zelfs gesaboteerde context. \u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eHij neemt ook graag producten uit de popcultuur en tracht ze opnieuw mysterieus en moeilijk te begrijpen te maken. In 2002 wilde hij een cadeau aan zijn kleindochter geven. Hij dacht aan het Jungle Book van Walt Disney. In welke taal zou hij het kopen? In het Engels, zoals het origineel of in het Nederlands? Zijn kleindochter spreekt voornamelijk Nederlands. Of in het Frans, zijn eigen moedertaal? Hij kocht de drie versies en liet het kind ermee experimenteren om te kijken of het haar niet al te hard zou verwarren. Het viel allemaal goed mee. Hij liet uiteindelijk alle personages in een andere taal inspreken. Het werd het Jungle Book project. Enkel in het Chinees is het niet gelukt. \u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eAndere belangrijke werken van Pierre Bismuth zijn o.a. \u003cem\u003eFollowing The right hand of \u0026hellip;\u003c/em\u003e (1999-2021), \u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eSomething less, Something More\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e (2002-2006), \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003ePoints de vue\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e (2005)\u003c/span\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e, \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eAbstractions \u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e(2019).\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003eEen belangrijk onderdeel van zijn oeuvre bestaat uit samenwerkingen met kunstenaars uit de meest uiteenlopende disciplines, waaronder: \u003c/span\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eMichel Gondry, Jerome Bel, Jonathan Monk, Dessislava Dimova, Diego Perone, Barbara Visser, Angus Fairhurst, Cory Arcangel, Cyprien Gaillard, Mathias Faldbakken en Joe Strummer. \u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"text-align:justify\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eDE\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n"},{"locale":"fr","short_description":"\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003ePierre Bismuth a d\u0026eacute;m\u0026eacute;nag\u0026eacute; de Paris \u0026agrave; Bruxelles en 1990. Il a ensuite d\u0026eacute;m\u0026eacute;nag\u0026eacute; pendant quelques ann\u0026eacute;es \u0026agrave; Londres \u0026agrave; la fin des ann\u0026eacute;es\u0026nbsp;90. Il vit actuellement en alternance entre Bruxelles et New York depuis 2005. Il a \u0026eacute;tudi\u0026eacute; la communication visuelle \u0026agrave; la MAD aupr\u0026egrave;s de Fran\u0026ccedil;ois Miehe, avec lequel il a r\u0026eacute;alis\u0026eacute; plusieurs projets. Dans les ann\u0026eacute;es quatre-vingt, il est parti \u0026agrave; Berlin pour \u0026eacute;tudier la peinture \u0026agrave; la Hocheschule der Kunst dans l\u0026rsquo;atelier de Georg Baselitz. Apr\u0026egrave;s ses \u0026eacute;tudes, il s\u0026rsquo;\u0026eacute;tablit \u0026agrave; nouveau \u0026agrave; Paris et partage un atelier avec les artistes Xavier Veilhan et Pierre Huyghe. Ces artistes utilisent \u0026eacute;galement divers m\u0026eacute;dias et mat\u0026eacute;riaux dans leur travail, incluant notamment la peinture et la sculpture, le collage, la vid\u0026eacute;o, l\u0026rsquo;architecture, la performance, la musique et le film.\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n","description":"\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003ePierre Bismuth a d\u0026eacute;m\u0026eacute;nag\u0026eacute; de Paris \u0026agrave; Bruxelles en 1990. Il a ensuite d\u0026eacute;m\u0026eacute;nag\u0026eacute; pendant quelques ann\u0026eacute;es \u0026agrave; Londres \u0026agrave; la fin des ann\u0026eacute;es\u0026nbsp;90. Il vit actuellement en alternance entre Bruxelles et New York depuis 2005. Il a \u0026eacute;tudi\u0026eacute; la communication visuelle \u0026agrave; la MAD aupr\u0026egrave;s de Fran\u0026ccedil;ois Miehe, avec lequel il a r\u0026eacute;alis\u0026eacute; plusieurs projets. Dans les ann\u0026eacute;es quatre-vingt, il est parti \u0026agrave; Berlin pour \u0026eacute;tudier la peinture \u0026agrave; la Hocheschule der Kunst dans l\u0026rsquo;atelier de Georg Baselitz. Apr\u0026egrave;s ses \u0026eacute;tudes, il s\u0026rsquo;\u0026eacute;tablit \u0026agrave; nouveau \u0026agrave; Paris et partage un atelier avec les artistes Xavier Veilhan et Pierre Huyghe. Ces artistes utilisent \u0026eacute;galement divers m\u0026eacute;dias et mat\u0026eacute;riaux dans leur travail, incluant notamment la peinture et la sculpture, le collage, la vid\u0026eacute;o, l\u0026rsquo;architecture, la performance, la musique et le film. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eEn 2005, Bismuth a re\u0026ccedil;u ensemble avec Michel Gondry et Charlie Kaufman l\u0026rsquo;Oscar du Meilleur sc\u0026eacute;nario pour le film \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eEternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e. Le film induit le spectateur en erreur en remettant en question les conditions de base de ce qui semble logique ou universellement accept\u0026eacute;. Le film raconte l\u0026rsquo;histoire d\u0026rsquo;un couple qui a effac\u0026eacute; leurs souvenirs mutuels, alors qu\u0026rsquo;ils semblent se rencontrer pour la premi\u0026egrave;re fois. Ce dernier \u0026eacute;l\u0026eacute;ment est une convention importante dans les com\u0026eacute;dies romantiques. Bismuth disait autrefois de lui-m\u0026ecirc;me qu\u0026rsquo;il \u0026laquo;\u0026nbsp;n\u0026rsquo;appr\u0026eacute;ciait pas vraiment les films\u0026nbsp;\u0026raquo;. Il l\u0026rsquo;utilise plut\u0026ocirc;t comme moyen de reprogrammer notre perception des choses, uniquement pour remettre en question les conventions pr\u0026eacute;dominantes de la culture de masse. L\u0026rsquo;ironie du sort a voulu que cette collaboration soit r\u0026eacute;compens\u0026eacute;e \u0026agrave; Hollywood. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003ePeu de temps apr\u0026egrave;s, il cr\u0026eacute;e la vid\u0026eacute;o \u003cem\u003eThe All Seeing Eye\u003c/em\u003e [L\u0026rsquo;\u0026oelig;il qui voit tout] en collaboration avec son ami et r\u0026eacute;alisateur Michel Gondry. Ils repr\u0026eacute;sentent un monde sans relation humaine o\u0026ugrave; la communication est inexistante. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eEn 2016, il a effectu\u0026eacute; ses premiers pas en tant que r\u0026eacute;alisateur avec le long m\u0026eacute;trage \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003cem\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003eWhere is Rocky\u0026nbsp;II\u0026nbsp;\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/em\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003e?\u003c/span\u003e [O\u0026ugrave; est Rocky\u0026nbsp;II\u0026nbsp;?]\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003e Un d\u0026eacute;tective priv\u0026eacute; et trois sc\u0026eacute;naristes d\u0026rsquo;Hollywood partent \u0026agrave; la recherche d\u0026rsquo;une \u0026oelig;uvre d\u0026rsquo;art inconnue du c\u0026eacute;l\u0026egrave;bre artiste am\u0026eacute;ricain Ed Ruschca. Celle-ci est cach\u0026eacute;e dans le d\u0026eacute;sert de Mojave sous un rocher artificiel. Malgr\u0026eacute; sa renomm\u0026eacute;e mondiale, l\u0026rsquo;\u0026oelig;uvre d\u0026rsquo;art myst\u0026eacute;rieuse est rest\u0026eacute;e cach\u0026eacute;e \u0026agrave; un emplacement secret pendant quarante ans. Ce documentaire amusant adresse une critique qui revient plusieurs fois dans l\u0026rsquo;\u0026oelig;uvre de cet artiste conceptuel. \u0026Agrave; savoir que la valeur \u0026eacute;conomique d\u0026rsquo;une \u0026oelig;uvre d\u0026rsquo;art d\u0026eacute;pend de plus en plus du nom de l\u0026rsquo;artiste. D\u0026rsquo;apr\u0026egrave;s lui, les artistes conceptuels contribuent beaucoup trop volontiers \u0026agrave; ce f\u0026eacute;tiche. Il a donc r\u0026eacute;alis\u0026eacute; ce film \u0026agrave; propos d\u0026rsquo;une \u0026oelig;uvre d\u0026rsquo;art inconnue d\u0026rsquo;un artiste connu pour illustrer cette tendance. L\u0026rsquo;\u0026oelig;uvre est cach\u0026eacute;e sous un rocher et le nom de celle-ci fait r\u0026eacute;f\u0026eacute;rence \u0026agrave; Sylvester Stallone. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eEn 2000, il a publi\u0026eacute; un travail textuel intitul\u0026eacute; \u003cem\u003eEverybody is an artist but only the artist knows it\u003c/em\u003e [Tout le monde est artiste, mais seul l\u0026rsquo;artiste le sait], une r\u0026eacute;f\u0026eacute;rence \u0026agrave; Marcel Duchamp et \u0026agrave; Joseph Beuys. Il s\u0026rsquo;agit de sa fa\u0026ccedil;on de pr\u0026eacute;senter le travail d\u0026rsquo;autrui de mani\u0026egrave;re critique mais g\u0026eacute;n\u0026eacute;reuse dans un contexte qu\u0026rsquo;il a chang\u0026eacute;, voire m\u0026ecirc;me sabot\u0026eacute;. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eIl appr\u0026eacute;cie \u0026eacute;galement de faire appel \u0026agrave; des produits de la culture pop et tente de les rendre myst\u0026eacute;rieux ou incompr\u0026eacute;hensibles. En 2002, il voulait donner un cadeau \u0026agrave; sa petite-fille. Il envisageait de lui offrir le Livre de la Jungle de Walt Disney. Dans quelle langue allait-il l\u0026rsquo;acheter\u0026nbsp;? En anglais, comme l\u0026rsquo;original ou en n\u0026eacute;erlandais\u0026nbsp;? Sa petite-fille parle principalement le n\u0026eacute;erlandais. Ou en fran\u0026ccedil;ais, qui est sa propre langue maternelle\u0026nbsp;? Il a finalement achet\u0026eacute; les trois versions et a laiss\u0026eacute; l\u0026rsquo;enfant faire ses propres choix en examinant si cela ne cr\u0026eacute;ait pas trop de confusion chez elle. Tout s\u0026rsquo;est bien d\u0026eacute;roul\u0026eacute;. Il a finalement fait parler tous les personnages dans une langue diff\u0026eacute;rente. Ceci est devenu le projet du Livre de la Jungle. Il n\u0026rsquo;a toutefois pas r\u0026eacute;ussi \u0026agrave; le faire en chinois. \u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eLes autres \u0026oelig;uvres de Pierre Bismuth comprennent notamment \u003cem\u003eFollowing The right hand of \u0026hellip;\u003c/em\u003e [\u0026Agrave; la poursuite de la main droite de...] (1999-2021), \u003cem\u003eSomething less, Something More\u003c/em\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e [Quelque chose en moins, quelque chose en plus] (2002-2006), \u003c/span\u003e\u003cem\u003ePoints de vue\u003c/em\u003e (2005)\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e et \u003c/span\u003e\u003cem\u003eAbstractions \u003c/em\u003e(2019).\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cspan dir=\"ltr\" lang=\"FR\"\u003e\u003cspan style=\"color:#202122\"\u003eUne grande partie de son \u0026oelig;uvre est compos\u0026eacute;e de collaborations avec des artistes de disciplines diverses. Exemples\u0026nbsp;:\u0026nbsp;\u003c/span\u003e\u003cspan style=\"background-color:white\"\u003e\u003cspan style=\"color:black\"\u003eMichel Gondry, Jerome Bel, Jonathan Monk, Dessislava Dimova, Diego Perone, Barbara Visser, Angus Fairhurst, Cory Arcangel, Cyprien Gaillard, Mathias Faldbakken et Joe Strummer.\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/span\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eDE\u003c/p\u003e\r\n"},{"locale":"ru","short_description":"","description":""},{"locale":"de","short_description":"","description":""},{"locale":"es","short_description":"","description":""},{"locale":"el","short_description":"","description":""}],"locations":[{"country":"FR","place":"Neuilly-sur-Seine","category":{"en":"Born in","nl":"Geboren in","fr":"Né à"}},{"country":"US","place":"New York","category":{"en":"Lives in","nl":"Leeft in","fr":"Vit à"}},{"country":"BE","place":"Brussels","category":{"en":"Lives in","nl":"Leeft in","fr":"Vit à"}}]}