Ensemble

Mijn werk rond Baron Alexander von Humboldt is een manier om door middel van geschiedenis te observeren wie we zijn. Het is een productief spel om onszelf door de ogen van de Ander te zien. Humboldt, een product van het achttiende-eeuwse humanisme, had een enorm verlangen naar kennis en was één van die encyclopedisten die 'armchair'-studie combineerden met praktische evaluatie. Hij was een buitengewone reiziger en bewonderde de substantiële verschillen die de toekomst van het Amerikaanse continent zouden sturen, op een moment dat het nog niet onafhankelijk was van Spanje. Columbus ontdekte Amerika, maar niet de Nieuwe Wereld. Hij vond plekken waar de Grieks-Latijnse en middeleeuwse mythen werkelijk bestonden: hij zag zeemeerminnen in plaats van zeekoeien, draken in plaats van krokodillen en interpreteerde Amerikaanse volkeren als zijnde Amazones, geregeerd door de Grote Khan. Humboldt was een product van de Rousseauiaanse filosofie en ondernam zijn Amerikaans onderzoek vanuit een wetenschappelijk denkkader – maar niet zonder passie. Hij ontdekte wat nieuw was en vanuit dat standpunt staan we allemaal bij hem in het krijt. Met onorthodoxe conceptuele instrumenten, eerder Jorge Luis Borges parafraserend dan Joseph Kosuth, deed ik een poging om de pagina's van Humboldts dagboek te reconstrueren, waarbij ik probeerde een evenwicht te vinden tussen kille, wetenschappelijke analyse en de schoonheid van het bestudeerde object.

(RB in het themanummer over Latijns-Amerikaanse kunst van Art Journal 51 (1992) 4, p.11)