Window on Infinity - Room 04
Ensemble
Non-plastische schilderkunst
Jef Verheyen ontdekt hoe het schilderdoek een belevingsruimte kan worden. Zelf beschrijft hij zijn stijl als een “non-plastische schilderkunst”. Dankzij de doorzichtige verflaagjes die hij boven elkaar aanbrengt, lijkt het alsof hij schildert met lucht. De penseelstreken zijn nauwelijks zichtbaar in zijn atmosferische landschappen. In deze donkere, gewasemde omgevingen overheerst een kosmische stilte. Vibraties lijken de ruimtes in een statische beweging te brengen. Zijn werkwijze met dunne, semitransparante verflagen is eeuwenoud. Jan van Eyck paste de glaceertechniek al toe in zijn olieverfschilderijen in de vijftiende eeuw. Le Peintre Flamant wil de techniek uitpuren in gedematerialiseerde ‘portretten’ van donker en licht.
“Toen ik voor het eerst in Milaan tentoonstelde en de bezoekers vertelde dat ik van hetzelfde land kwam als Van Eyck, Memling, Van der Weyden, Van der Goes en Rubens, waren zij stomverbaasd. Voor mijn Italiaanse vrienden en kennissen was ik op slag Jef Verheyen, ‘un giovane pittore fiammingo’. Zij herkenden in mijn werk de voortzetting van dat wat zij typisch vinden in la pittura fiamminga: het licht en de ruimte.”
Jef Verheyen, ca. 1970
