{"id":14313,"title":"Le Corbeau et le Renard","dimensions":"variable dimensions","date_begin":"1967-01-01","material":"projectieschermen; fotografisch doek; typografie op karton; 16 mm film ","art_status_id":13,"legal_status_id":47,"category_id":58,"platform_id":1,"deleted":false,"asset_count":6,"stream_count":0,"collection":"Collectie Ivo \u0026 Monique Van Vaerenbergh","cached_tag_list":"Marcel Broodthaers","publishing_process_id":1,"annotation":"","date_end":"1972-01-01","reference":"","stream_count_app":30,"permalink":"le-corbeau-et-le-renard","description_ca":"","short_description_ca":"","description_it":"","short_description_it":"","cached_primary_asset_url":"http://s3.amazonaws.com/mhka_ensembles_production/assets/public/000/086/904/medium_500/1968_Marcel_Broodthaers_Le_Corbeau_et_le_Renard_2_-_kopie.jpg?1663233439","cached_actor_names":"Marcel Broodthaers","hide_from_json":false,"prev_platform_id":null,"description_uk":"","short_description_uk":"","category":{"en":"Installation","nl":"Installatie","fr":"Installation"},"poster_image":"https://s3.amazonaws.com/mhka_ensembles_production/assets/public/000/086/904/large/1968_Marcel_Broodthaers_Le_Corbeau_et_le_Renard_2_-_kopie.jpg?1663233439","poster_credits":null,"translations":[{"locale":"en","short_description":"\u003cp\u003eThe film \u003cem\u003eLe Corbeau et le Renard\u003c/em\u003e was made for EXPRMNTL 4, Knokke (1967). However, the jury did not allow Broodthaers\u0026#39; film in the competition because the work did not meet the definition of film. Namely, projection of images onto white canvas. The canvas provided by Broodthaers was printed with text. Isi Fiszman arranged for the film to be shown in a caf\u0026eacute; and in hotel rooms, december 1967.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eLe Corbeau et le Renard, 1967-68 (numbers 1/40-7/40)\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a wooden box covered with photographic canvas, 6 \u0026times; 78.5 \u0026times; 56.5 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- typography on cardboard \u0026quot;Le Corbeau et le Renard...\u0026quot;, 54.3 \u0026times; 76 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- typography on cardboard and collage \u0026quot;le D est plus grand que le T,\u0026quot; 54.3 \u0026times; 76 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a double-sided photographic canvas, recto: \u0026quot;L\u0026#39;homme de Lettres...\u0026quot;, verso: \u0026quot;Bouteille de lait\u0026quot;, 75.5 \u0026times; 54.2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- photographic canvas (image of \u0026quot;Casserole de Moules\u0026quot;) on green felt, 75.5 \u0026times; 43 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- two cardboard rods covered with photographic cloth, 27 \u0026times; \u0026Oslash; 2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a tin film box whose bottom is covered with green felt 3 \u0026times; \u0026Oslash; 19 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- 2 projection screens: a wooden screen covered with photographic canvas, 61 \u0026times; 80 \u0026times; 4.5 cm, and a roll-up screen in photographic canvas, 97 \u0026times; 129.5 cm\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003ePublished Wide White Space Gallery (7 ex.)\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eLe Corbeau et le Renard, 1972 (issues 8/40-40/40)\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a cardboard folder with a portrait of Jean de La Fontaine on the front, 80 \u0026times; 60 \u0026times; 1.2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- typography on cardboard \u0026#39;Le Corbeau et le Renard...\u0026#39;, 54.3 \u0026times; 76 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- typography on cardboard and collage \u0026#39;le D est plus grand que le T\u0026#39;, 54.3 \u0026times; 76 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a photographic canvas with Marcel Broodthaers writing \u0026#39;Le Corbeau et le Renard\u0026#39;, 75.5 \u0026times; 54.2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a photographic canvas with \u0026#39;Bouteille de lait,\u0026#39; 54.2 \u0026times; 75.5 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a photographic canvas with \u0026#39;L\u0026#39;homme de Lettres\u0026#39;, 75.5 \u0026times; 54.2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- 2 projection screens: a wooden screen covered with photographic cloth, 61 \u0026times; 80 \u0026times; 4.5 cm, and a roll-up screen in photographic cloth, 97 \u0026times; 129.5 \u0026times; 2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- projection of 16 mm color film, 7\u0026#39;, 3 \u0026times; \u0026oslash; 19 cm\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eEdition Wide White Space Gallery (33 ex.)\u003c/p\u003e\r\n","description":"\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eTHE RAVEN AND THE FOX\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e7 \u0026ndash; 31 March 1968\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eThe edition \u0026ldquo;The Raven and the Fox\u0026rdquo; was the subject of two exhibitions at Antwerp\u0026rsquo;s Wide White Space Gallery. The first one, from 7 to 31 March 1968, was by far the more important one since it showed for the first time this complex work, a real environment including the projection of a film and the presentation of a whole set of images and texts.\u0026nbsp; The second, presented from 17 to 30 June 1972, was a somewhat modified version.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eThe edition\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eIn 1967 Broodthaers wanted to shoot a film, that he wished to present at the Knokke-le Zoute experimental film festival which took place every year between Christmas and the New Year.\u0026nbsp; He filmed the elements of his everyday environment against a background of texts mixed with images of his wife, his daughter, Magritte, a bunch of flowers\u0026hellip; The primary text is a poem by Broodthaers, based on the fable by La Fontaine, \u0026ldquo;The Raven and the Fox\u0026rdquo;.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eBroodthaers had the brilliant idea not to show the film on a white surface, but on a screen covered with texts, thereby generating a confusion which made it possible to multiply the possibilities of reading the different overlapping texts. He designed two projection screens of different sizes, on which were reproduced different fragments of his text; the first one (95 x 130 cm), stretched between two strips of black wood, unrolls like a geographical map; the second one (61 x 80 cm), pasted on to a stiff background, had a black frame in the shape of a television screen on which were reproduced, in Broodthaers\u0026rsquo;s hand and in white letters, bits and pieces of the fable by La Fontaine. The edition was supplemented by a large wooden box covered with printed photographic canvas containing:\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- two texts printed on cardboard, one of which is illustrated by 4 colour photographs; the texts of those two pieces of cardboard will be the basis of the film and the covers for the screens, the box and the sticks;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a cut-out in photographic canvas of a saucepan of mussels pasted on to felt;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- double-sided photographic canvas made out of two pieces of canvas pasted to one another. On one of the sides appeared a milk bottle, on the other a hand-written text entitled \u003cem\u003eNote\u003c/em\u003e;\u0026nbsp;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- two sticks of wood also covered with printed photographic canvas;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- a round metal box containing the 16 mm film, the base of which is covered with green felt.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eIn December 1967 the film was rejected by the Knokke-le-Zoute festival; as a matter of fact it had been shown on a normal screen, given the difficulty of rigging up a special screen for a film that only lasted seven minutes. Broodthaers was nevertheless able to show his work at private screenings organised by Isi Fiszman. There he met some film makers, such as Walerian Borowczyk, as well as Shirley Clarke, a star of the avant-garde cinema, who gave him their support (see the invitation card). As for me, I suggested to Broodthaers that I would buy the rights for his work and present the whole thing a few months later at the Wide White Space Gallery in Antwerp.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eIt was important for Broodthaers that the box and its contents, the film and the two screens should be marketed together. A forty-copy edition of the box was envisaged, but in view of the difficulty and cost of its production, only seven copies were made. As for the film and its screens, Broodthaers suggested they should come out in a limited edition \u0026mdash; a reproduction of the film and the piece of photographic canvas wouldn\u0026rsquo;t be a problem.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eHowever, the edition was uncommonly unlimited, as collectors and film libraries failed to manifest any interest in the films and in the screens.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eThe Invitation Card\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eThe invitation to the opening of the exhibition \u0026ldquo;The Raven and the Fox\u0026rdquo; was\u0026nbsp; printed on a card, double folded, designed by Broodthaers. On the front you could read a description of the edition in white letters against a black background, accompanied by small photographs. Broodthaers had amused himself parodying an old-fashioned didactic style, with which he had mingled the laudatory comment by Shirley Clarke: \u0026lsquo;I find this film a unique experiment in adding a new dimension to cinema. Bravo.\u0026rsquo;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eThe back shows an image of which Broodthaers was particularly fond: his name printed with a corrected spelling mistake, placed in the middle of the white rectangle with the rounded edges of a television screen, an ironic allusion to an ostensible celebrity. Inside the card a work had been reproduced: the main part of the text of the poem by Broodthaers of which some words appeared through a glass jar. A second eulogy was written at the bottom of the page, this one by Walerian Borowczyk: \u0026lsquo;I saw \u0026ldquo;The Raven and the Fox\u0026rdquo;,\u0026nbsp; a film which is true poetry.\u0026rsquo; Facing this, still inside the card, was the printed description of the edition, in French, in Dutch and in English, and the subscription price. Texts by a French critic and a Belgian one, Otto Hahn and Jean Dypr\u0026eacute;au, had been printed on a loose sheet.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eThe Exhibition\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eFor the opening of the first exhibition (7-31 March 1968), Broodthaers had invited musician friends to play pieces by Bach and Vivaldi, which lent the event a classic, solemn stature, a rather unusual feature in an avant-garde gallery. Let us not forget that Broodthaers\u0026rsquo;s sartorial style, dressed as always in a traditional dark suit and a white shirt, did not correspond to that of artists at the time, which in general meant a pair of jeans and a coloured shirt.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eWhen entered the gallery you could see a few large-scale works, such as \u003cem\u003eL\u0026rsquo;Armoire \u0026agrave; charbon \u003c/em\u003e[\u003cem\u003eThe Coal Cupboard\u003c/em\u003e], the \u003cem\u003ePanneau de charbon \u003c/em\u003e[\u003cem\u003eThe Coal Panel\u003c/em\u003e], and a table covered in misshapen bricks, which had no direct link to the edition.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eTo the left of the first chimney was a work entitled \u003cem\u003eThe Raven and the Fox\u003c/em\u003e. It consisted of a photographic canvas on which was reproduced a portrait of Broodthaers, seen from behind, copying the fable by La Fontaine, and of a pedestal on which a typewriter was placed, into which three small photographic canvases, reductions of the large painting, had been inserted.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eThe different elements of the edition took up the centre of the gallery. What catched the eye the most was the large canvas that hung from the frame of the door separating the two spaces in the gallery.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eOn that canvas, not part of the edition but serving as the projection screen for the opening, part of the Broodthaers poem had been hand-painted. He would later reuse it many times to show the film to a numerous audience. The two screens in the edition were on the wall, the rigid screen to the right of the second chimney and the flexible screen to its left; the projector was placed opposite, indicating that the film could be shown during the exhibition. Both the large box and the sticks were placed on that same chimney. To the right, on a low table were piled up alternately three other boxes and three rigid screens, while three flexible screens, rolled up, were set against the wall; thus making it explicit, with several copies. On the wall opposite, the different sheets and canvases which formed the contents of the box hung behind glass.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eThe modified 1972 edition\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp;\u0026nbsp; \u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eAs publishing the box was a costly and complex operation, Broodthaers decided to limit himself to the seven copies that had been produced for the 1968 exhibition. He then designed a very beautiful cardboard folder (80 cm x 60 cm), illustrated by the La Fontaine portrait and intended to contain the cardboards and the canvases, most of them produced in 1968. He replaced one of the four colour photographs illustrating the text printed on cardboard with a reproduction of that same cardboard.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u0026ldquo;The Raven and the Fox\u0026rdquo; therefore exists in 7 boxes, numbered 1 to 7, and 33 folders, numbered 8 to 40. A few more changes occurred: the two canvases in the double-sided canvas were no longer assembled, but presented separately; instead of the \u0026ldquo;saucepan of mussels\u0026rdquo; against a background of felt, Broodthaers preferred a photographic canvas representing him from behind copying the poem by La Fontaine, an image which accompanies the typewriter in the work described above.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eAnny De Decker, 1991\u003c/p\u003e\r\n"},{"locale":"nl","short_description":"\u003cp\u003eDe film \u003cem\u003eLe Corbeau et le Renard \u003c/em\u003ewerd gemaakt voor EXPRMNTL 4, Knokke (1967). De jury weerhield de film van Broodthaers echter niet voor de wedstrijd, omdat het werk niet voldeed aan de definitie van film. Namelijk projectie van beelden op wit doek. Het doek dat Broodthaers had voorzien was bedrukt met tekst. Isi Fiszman zorgde ervoor dat de film werd vertoond in een caf\u0026eacute; en op hotelkamers, december 1967.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eLe Corbeau et le Renard, 1967-68 (nummers 1/40-7/40)\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- een houten doos bedekt met fotografisch doek, 6 \u0026times; 78.5 \u0026times; 56.5 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- typografie op karton \u0026ldquo;Le Corbeau et le Renard\u0026hellip;\u0026rdquo;, 54.3 \u0026times; 76 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- typografie op karton en collage \u0026ldquo;le D est plus grand que le T\u0026rdquo;, 54.3 \u0026times; 76 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- een dubbelzijdig fotografisch doek, recto: \u0026ldquo;L\u0026rsquo;homme de Lettres\u0026hellip;\u0026rdquo;, verso: \u0026ldquo;Bouteille de lait\u0026rdquo;, 75.5 \u0026times; 54.2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- fotografisch doek (beeld van \u0026ldquo;Casserole de Moules\u0026rdquo;) op groen vilt, 75.5 \u0026times; 43 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- twee kartonnen staven bedekt met fotografisch doek, 27 \u0026times; \u0026Oslash; 2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- een tinnen filmdoos waarvan de bodem is bedekt met groen vilt 3 \u0026times; \u0026Oslash; 19 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- 2 projectieschermen: een houten scherm bedekt met fotografisch doek, 61 \u0026times; 80 \u0026times; 4.5 cm, en een oprolbaar scherm in fotografisch doek, 97 \u0026times; 129.5 cm\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eUitgave\u0026nbsp;Wide White Space Gallery. Oplage\u0026nbsp;: 7 ex.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eLe Corbeau et le Renard, 1972\u0026nbsp;(nummers 8/40-40/40) \u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- een kartonnen map met een portret van Jean de La Fontaine op de voorkant,\u0026nbsp; 80 \u0026times; 60 \u0026times; 1.2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- typografie op karton \u0026lsquo;Le Corbeau et le Renard\u0026hellip;\u0026rsquo;, 54.3 \u0026times; 76 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- typografie op karton en collage \u0026lsquo;le D est plus grand que le T\u0026rsquo;, 54.3 \u0026times; 76 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- een fotografisch doek met Marcel Broodthaers die \u0026lsquo;Le Corbeau et le Renard\u0026rsquo; schrijft, 75.5 \u0026times; 54.2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- een fotografisch doek met \u0026lsquo;Bouteille de lait\u0026rsquo;, 54.2 \u0026times; 75.5 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- een fotografisch doek met \u0026lsquo;L\u0026rsquo;homme de Lettres\u0026rsquo;, 75.5 \u0026times; 54.2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- 2 projectieschermen: een houten scherm bedekt met fotografisch doek, 61 \u0026times; 80 \u0026times; 4.5 cm, en een oprolbaar scherm in fotografisch doek, 97 \u0026times; 129.5 \u0026times; 2 cm;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e- projectie van 16 mm kleurenfilm, 7\u0026rsquo;, 3 \u0026times; \u0026oslash; 19 cm\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eUitgave\u0026nbsp;Wide White Space Gallery. Oplage\u0026nbsp;: 33 ex.\u003c/p\u003e\r\n","description":"\u003cp\u003eLe Corbeau et le Renard\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e7 \u0026ndash; 31 maart 1968\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eDe Wide White Space Gallery in Antwerpen organiseerde twee tentoonstellingen rond de editie \u0026lsquo;Le Corbeau et le Renard\u0026rsquo;. De eerste, die liep van 7 tot 31 maart 1968, was veruit de belangrijkste, want dit was de eerste keer dat dit complexe werk werd getoond. Het vormt een echt environment met de projectie van een film en de presentatie van een ensemble van beelden en teksten. De tweede liep van 17 tot 30 juni 1972 en was een ietwat aangepaste versie van de eerste.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eDe editie\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eIn 1967 had Broodthaers plannen om een film te draaien die hij wilde voorstellen op het experimentele filmfestival in Knokke, dat elk jaar tussen Kerstmis en Nieuwjaar plaatsvond. Hij filmde elementen uit zijn dagelijkse omgeving, tegen een achtergrond van teksten vermengd met beelden van zijn vrouw, zijn dochter, Magritte, een boeket bloemen\u0026hellip; De basistekst is een gedicht van Broodthaers, ge\u0026iuml;nspireerd op de fabel van La Fontaine, Le Corbeau et le Renard (De raaf en de vos).\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eBroodthaers had het geniale idee om de film niet te projecteren op een wit oppervlak, maar op een scherm bedekt met teksten. Op die manier cre\u0026euml;erde hij een verwarring die toeliet om de over elkaar geplaatste teksten op verschillende manieren te lezen. Hij ontwierp twee projectieschermen van verschillend formaat waarop verschillende fragmenten van zijn tekst gereproduceerd waren. Het eerste (95 \u0026times; 130 cm) was tussen twee zwarte houten latten gespannen en kon worden afgerold als een aardrijkskundekaart. Het tweede (61 \u0026times; 80 cm) scherm was op een rigide achtergrond geplakt en had een zwarte lijst in de vorm van een televisiescherm met daarop flarden van de fabel van La Fontaine in witte letters in het handschrift van Broodthaers. De editie bestond verder uit een grote houten doos overtrokken met bedrukt fotografisch doek die volgende elementen bevatte:\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"margin-left:17.0pt;\"\u003e\u0026ndash; twee op karton gedrukte teksten waarvan \u0026eacute;\u0026eacute;n ge\u0026iuml;llustreerd met 4 kleurenfoto\u0026rsquo;s; de teksten van deze twee kartons fungeerden als basis voor de film en stonden ook op de schermen, de doos en de stokjes;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"margin-left:17.0pt;\"\u003e\u0026ndash; een uitgeknipte foto van een mosselpot, afgedrukt op fotografisch doek en op vilt geplakt;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"margin-left:17.0pt;\"\u003e\u0026ndash; een \u0026lsquo;dubbelzijdig\u0026rsquo; fotografisch doek, bestaande uit twee tegen elkaar geplakte doeken. Op de ene kant stond een fles melk, op de andere kant een handgeschreven tekst met de titel Note ;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"margin-left:17.0pt;\"\u003e\u0026ndash; twee houten stokjes, eveneens overtrokken met bedrukt fotografisch doek;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp style=\"margin-left:17.0pt;\"\u003e\u0026ndash; een ronde metalen doos met de 16 mm film, op de onderkant bekleed met groen vilt.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eDe film werd in december 1967 geweigerd voor het festival van Knokke-het-Zoute. Voor de selectie werd hij trouwens op een gewoon scherm geprojecteerd, omdat het te moeilijk was om een speciaal scherm te installeren voor een film die slechts zeven minuten duurt. Broodthaers kreeg nochtans de kans om in de loop van het festival zijn film te tonen tijdens priv\u0026eacute;voorstellingen georganiseerd door Isi Fiszman. Daar ontmoette hij de cineasten Walerian Borowczyk evenals Shirley Clarke, vedette van de avant-gardefilm, die hem steunden (zie de uitnodigingskaart). Ikzelf stelde Broodthaers voor om de filmrechten van hem te kopen en het geheel enkele maanden later in de Wide White Space Gallery in Antwerpen te tonen.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eBroodthaers vond het belangrijk om de doos met zijn inhoud, de film en de twee schermen, als een geheel uit te geven en te commercialiseren. Hij voorzag een editie van de doos op 40 exemplaren, maar gezien de productiemoeilijkheid en de kosten, werden slechts zeven exemplaren gerealiseerd. Wat de film en zijn schermen betreft, stelde Broodthaers voor om ze in een onbeperkte oplage uit te geven \u0026ndash; de reproductie van een film en fotografisch doek waren geen probleem.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eDe editie was echter meer dan beperkt, want verzamelaars en cinematheken hadden geen enkele interesse om de film en de schermen aan te kopen.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eDe uitnodiging\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eDe uitnodiging voor de tentoonstelling Le Corbeau et le Renard werd gedrukt op een in twee geplooid karton, ontworpen door Broodthaers. Op de rectozijde stond een beschrijving van de editie in witte letters op een zwarte achtergrond, ge\u0026iuml;llustreerd met enkele kleine foto\u0026rsquo;s.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eBroodthaers had zich geamuseerd met het parodi\u0026euml;ren van een ouderwetse didactische stijl, die hij, met publicitaire bedoelingen, had vermengd met het lovende commentaar van Shirley Clarke: \u0026lsquo;I find this film a unique experiment in adding a new dimension to cinema. Bravo.\u0026rsquo;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eDe achterkant was bedrukt met een beeld waar Broodthaers veel van hield: zijn gedrukte naam met een fout en met de hand verbeterd, in het midden van een witte rechthoek met de afgeronde hoeken van een televisiescherm, een ironische allusie op een zogenaamde beroemdheid. Op de binnenkant van de uitnodiging stond de reproductie van een werk: de hoofdtekst van het gedicht van Broodthaers, waarvan enkele woorden te zien zijn door het glas van een bokaal. Onderaan de pagina stond een tweede lofzang, die van Walerian Borowczyk: \u0026lsquo;J\u0026rsquo;ai vu \u0026ldquo;Le Corbeau et le Renard\u0026rdquo;, un film qui est de la v\u0026eacute;ritable po\u0026eacute;sie\u0026rsquo;. Op de tegenoverliggende pagina stond de gedrukte beschrijving van de editie, in het Frans, Nederlands en Engels, en ook de inschrijvings\u0026shy;prijs. Bij de uitnodiging hoorde een los blad bedrukt met teksten van de Franse en Belgische critici Otto Hahn en Jean Dypr\u0026eacute;au.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eDe tentoonstelling\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eVoor de vernissage van de eerste tentoonstelling (7-24 maart 1968) had Broodthaers bevriende muzikanten uitgenodigd die stukken van Bach en Vivaldi speelden, wat het gebeuren een klassiek en plechtig karakter gaf dat eerder ongebruikelijk was in avant-gardegaleries. Laten we niet vergeten dat de manier waarop Broodthaers zich kleedde \u0026ndash; altijd in een traditioneel donker kostuum met wit hemd \u0026ndash;, helemaal niet strookte met wat kunstenaars in die tijd droegen, meestal een jeans en een gekleurd hemd.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eBij het binnenkomen van de galerie zag men rechts enkele grote werken als \u0026lsquo;L\u0026rsquo;Armoire \u0026agrave; charbon, Le Panneau de charbon\u0026rsquo; en een tafel bedekt met vervormde bakstenen, die niets te maken hadden met de editie.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eLinks van de eerste schouw stond het werk met de titel Le Corbeau et le Renard. Het bestond uit een fotografisch doek met daarop een portret van Broodthaers op de rug gezien die de tekst van de fabel van La Fontaine kopieert, en een sokkel met daarop een schrijfmachine met daarin drie kleine fotografische doeken, reducties van het grote tableau.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eIn het midden van de galerie waren de verschillende elementen van de editie opgesteld. Het opvallendste element was een groot doek bevestigd aan de bovenlijst van de deur die de galerieruimte in twee deelt.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eOp dit doek, dat geen deel uitmaakte van de editie, maar dat als projectiescherm fungeerde voor de vernissage, was een deel van het gedicht van Broodthaers met de hand geschilderd. Later zou hij dit scherm meerdere keren opnieuw gebruiken voor de projectie van de film voor een groter publiek. De twee schermen van de editie hingen tegen de muur. Het rigide scherm rechts van de tweede schouw en het soepele scherm links. De projector stond ertegenover opgesteld, aangevend dat de film tijdens de tentoonstelling geprojecteerd kon worden.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eOp diezelfde schouw stond de grote doos en lagen de stokjes. Rechts daarvan, op een lage tafel lagen afwisselend drie andere dozen en drie rigide schermen, terwijl de drie soepele schermen opgerold tegen de muur stonden. Zo was het duidelijk dat het een editie op meerdere exemplaren betrof. Op de tegenoverliggende muur hingen achter glas de verschillende kartons en doeken die de inhoud van de doos vormden.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eDe gewijzigde editie van 1972\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eVermits de editie van de doos duur en complex was, besloot Broodthaers ze te beperken tot de zeven exemplaren die voor de tentoonstelling van 1968 geproduceerd waren. Hij ontwierp dan een mooie kartonnen map (80 \u0026times; 60 cm), ge\u0026iuml;llustreerd met het portret van La Fontaine voor de kartons en doeken die grotendeels in 1968 geproduceerd waren. Hij verving een van de vier kleurenfoto\u0026rsquo;s met de gedrukte tekst op karton, door de reproductie van datzelfde karton.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003e\u0026lsquo;Le Corbeau et le Renard\u0026rsquo; bestaat dus uit 7 dozen, genummerd van 1 tot 7 en 33 mappen genummerd van 8 tot 40. Er waren nog andere veranderingen: de twee doeken van het \u0026lsquo;dubbelzijdige\u0026rsquo; doek, werden niet meer aan elkaar geplakt, maar afzonderlijk gepresenteerd; in plaats van de \u0026lsquo;mosselpot\u0026rsquo; op vilten achtergrond, opteerde Broodthaers voor een fotografisch doek waarop hij vanaf de rug te zien is terwijl hij het gedicht van La Fontaine kopieert, een foto die in de eerste opstelling bij de schrijfmachine hoorde.\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eAnny De Decker, 1991\u003c/p\u003e\r\n"},{"locale":"fr","short_description":"","description":"\u003cp\u003eMarcel Broodthaers\u0026nbsp;\u0026ndash; Le Corbeau et le Renard, 1967\u0026nbsp;\u003c/p\u003e\r\n"},{"locale":"ru","short_description":"","description":""},{"locale":"de","short_description":"","description":""},{"locale":"es","short_description":"","description":""},{"locale":"el","short_description":"","description":""}],"actors":[{"id":95,"name":"Marcel Broodthaers","category":{"en":"Creator","nl":"Vervaardiger","fr":"Créateur"}}]}