{"id":4388,"title":"Conversation Piece with a Stick","dimensions":"158 x 90 cm","date_begin":"1994-01-01","material":"brass","art_status_id":13,"legal_status_id":47,"category_id":24,"platform_id":1,"deleted":false,"asset_count":2,"stream_count":0,"collection":"Collection M HKA, Antwerp","cached_tag_list":"","publishing_process_id":1,"annotation":"","date_end":null,"reference":"BK6887_M148","stream_count_app":27,"permalink":"conversation-piece-with-a-stick","description_ca":null,"short_description_ca":null,"description_it":null,"short_description_it":null,"cached_primary_asset_url":null,"cached_actor_names":null,"hide_from_json":false,"prev_platform_id":null,"description_uk":null,"short_description_uk":null,"category":{"en":"Sculpture","nl":"Sculptuur","fr":"Sculpture"},"poster_image":"https://s3.amazonaws.com/mhka_ensembles_production/assets/public/000/011/795/large/Munoz__Juan__Conversation_piece_with_a_stick_collection_MuHKA.jpg?1343651609","poster_credits":"(c)image: M HKA","translations":[{"locale":"en","short_description":"","description":"\u003cp\u003eA mysterious bronze figure with no legs and semicircular lower-part like a big bag. This humanlike figure is a familiar form in the work of Juan Mu\u0026ntilde;oz. This sculpture is a doll-like depiction of a human obstructed in his movements. He appears to be doomed to infinite motion without ever being able to change position. The bag the doll is imprisoned in evokes feelings of powerlessness, solitude and longing. The figure is sufficiently human for us to see him as a fellow being, but also odd enough to arouse a puzzling tension. The sculpture is also smaller than life-size. Mu\u0026ntilde;oz did this deliberately, as he explains: \u0026lsquo;\u003cem\u003eYou shouldn\u0026rsquo;t make things the same size as they actually are. They have to be bigger or smaller. I make mine smaller because that creates a greater psychological and conceptual distance between the viewer and the object.\u0026rsquo;\u003c/em\u003e\u0026nbsp;\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eMu\u0026ntilde;oz called these human-like figures \u0026lsquo;automatons\u0026rsquo;; they look like people, but they are utterly inhuman. He wanted to make a human figure that reflected the ultimate image of man, just as there is one, single, constantly recurring portrayal of the Virgin Mary (always the same clothes and facial features) and Christ (always the long hair and beard). Mu\u0026ntilde;oz described it as follows: \u003cem\u003e\u0026ldquo;In many paintings from the Early Renaissance, by Giotto for example, you see the same face repeated almost identically for the same figure. These figures are stripped of their personality and become almost surrealistic. Many artists were fortunate and made use of these images for years. If I could create a figure that was equally depersonalised, I would be able to work for a million years.\u0026rdquo;\u003c/em\u003e\u003c/p\u003e\r\n"},{"locale":"nl","short_description":"","description":"\u003cp\u003eEen bronzen mysterieuze figuur zonder benen met een halfronde onderkant als een grote zak\u0026hellip; Deze mensachtige figuur is een bekend silhouet in het werk van Juan Mu\u0026ntilde;oz. De sculptuur is een popachtige voorstelling van de mens die in zijn beweging belemmerd wordt. Hij lijkt gedoemd tot een oneindig bewegen zonder ooit van plaats te kunnen veranderen. De zak waarin de pop gevangen zit, roept gevoelens op van onmacht, eenzaamheid en verlangen. De figuur is voldoende mens om hem als een medemens te zien, maar tegelijkertijd vreemd genoeg om een raadselachtige spanning op te wekken. Ook is de sculptuur kleiner dan mensgrootte. Mu\u0026ntilde;oz deed dit bewust. \u003cem\u003e\u0026ldquo;Je moet dingen niet op dezelfde grootte maken als ze zijn. Ze moeten groter of kleiner zijn. Ik maak ze kleiner omdat dat een grotere psychische en conceptuele afstand cre\u0026euml;ert tussen de toeschouwer en het object.\u0026rdquo;\u003c/em\u003e\u003c/p\u003e\r\n\r\n\u003cp\u003eMu\u0026ntilde;oz noemde deze mensachtige figuren \u0026ldquo;automatons\u0026rdquo;, ze lijken mens, maar zijn volslagen niet-menselijk. Hij wilde graag een mensfiguur maken die d\u0026eacute; ultieme beeltenis van de mens weerspiegelt, zoals er \u0026eacute;\u0026eacute;n steeds terugkerende afbeelding bestaat van de Heilige Maagd Maria (altijd diezelfde kleren en gelaatstrekken) of van Christus (altijd dat lange haar en baardje). Mu\u0026ntilde;oz omschreef het als volgt: \u003cem\u003e\u0026ldquo;Op vele schilderijen uit de vroege renaissance, zoals bijvoorbeeld van de kunstenaar Giotto, zie je hetzelfde gezicht herhaald voor dezelfde figuur, bijna identiek. Deze beelden worden ontdaan van hun persoonlijkheid en worden bijna surrealistisch. Vele kunstenaars hadden geluk en hebben jaren gebruik van die beelden gemaakt. Als ik een figuur kan maken die zo gedepersonaliseerd is dan zou ik nog een miljoen jaar kunnen werken.\u0026rdquo;\u003c/em\u003e\u003c/p\u003e\r\n"},{"locale":"fr","short_description":"","description":""},{"locale":"ru","short_description":"","description":""},{"locale":"de","short_description":"","description":""},{"locale":"es","short_description":"","description":""},{"locale":"el","short_description":"","description":""}],"actors":[{"id":771,"name":"Juan Muñoz","category":{"en":"Creator","nl":"Vervaardiger","fr":"Créateur"}}]}