{"id":5296,"title":"Double Game","dimensions":"19.9 x 14.2 cm, 293 p, language: English, publisher: London: Violette Editions, ISBN: 9781900828286","date_begin":"2007-01-01","material":"ink, paper","art_status_id":13,"legal_status_id":47,"category_id":26,"platform_id":1,"deleted":false,"asset_count":1,"stream_count":0,"collection":"Collection M HKA, Antwerp","cached_tag_list":"artist novel","publishing_process_id":1,"annotation":"","date_end":null,"reference":"B 2024/447","stream_count_app":27,"permalink":"double-game","description_ca":null,"short_description_ca":null,"description_it":null,"short_description_it":null,"cached_primary_asset_url":null,"cached_actor_names":null,"hide_from_json":false,"prev_platform_id":null,"description_uk":null,"short_description_uk":null,"category":{"en":"Book","nl":"Boek","fr":"Livre"},"poster_image":"https://s3.amazonaws.com/mhka_ensembles_production/assets/public/000/010/682/large/Artistnovel_008.jpg?1342083934","poster_credits":"(c)M HKA","translations":[{"locale":"en","short_description":"","description":"\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eLiterary synopsis\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\u003cp\u003e\u003cem\u003eDouble Game\u003c/em\u003e is organized into three parts. In Part I the protagonist Maria sets herself certain thematic constraints which require her to organize her days or weeks by color or letter; some weeks, Maria \u0026ldquo;would indulge in what she called \u0026lsquo;the chromatic diet,\u0026rsquo; restricting herself to foods of any single color on any given day. Monday orange: carrots, cantaloupe, boiled shrimp. Tuesday red: tomatoes, persimmons, steak tartare.\u0026rdquo; And so on. Part II features the real-life Sophie Calle projects which Auster borrowed for Maria: The Wardrobe, in which Calle sends a complete stranger with inferior style an article of clothing every year for Christmas. The Striptease, where Calle wanders onto the stage of a Pigalle stripclub and takes off all her clothing. And The Address Book, in which Calle discovers an address book in the street in Paris and sets about reconstructing the identity of its owner through interviews with the contacts inside, all of which were published in the newspaper Lib\u0026eacute;ration. In Part III, Calle writes that she asked Auster \u0026ldquo;to invent a fictive character which I would attempt to resemble.\u0026rdquo; Auster responded with \u003cem\u003eGotham Handbook\u003c/em\u003e: a guide to making New York a better place. Part of Auster\u0026rsquo;s instructions to Calle are to find a spot in New York (a phone booth on the corner of Greenwich and Harrison Streets), and beautify it.\u003c/p\u003e\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eRelation of the novel to the artist\u0026rsquo;s practice\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\u003cp\u003eIn his 1992 novel \u003cem\u003eLeviathan\u003c/em\u003e, Auster based aspects of his fictional artist \u0026quot;Maria\u0026quot; on Sophie Calle, and thanks her for allowing \u0026quot;to mingle fact with fiction\u0026quot;. In the opening chapters of \u003cem\u003eDouble Game\u003c/em\u003e, Calle reverses this premise and lives out elements of Maria\u0026#39;s story to combine reality and fiction in her own way. In further chapters of Volume One, Calle uses passages from Leviathan as a pretext for a retrospective of her own installations and other works from the last twenty years. In response to the novelist\u0026#39;s borrowings from her own life, Calle asked Auster to write a fiction which she could live. The result is \u003cem\u003eThe Gotham Handbook: Instructions\u003c/em\u003e by Auster on how to live for one week Manhattan, and Calle\u0026#39;s diary of that week as she lived it. Calle\u0026#39;s work is distinguished by its use of arbitrary sets of constraints, and evokes the French literary movement of the 1960s known as Oulipo. Her work frequently depicts human vulnerability, and examines identity and intimacy. She is recognized for her detective-like ability to follow strangers and investigate their private lives. Her photographic work often includes panels of text of her own writing.\u003c/p\u003e"},{"locale":"nl","short_description":"","description":"\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eLiteraire synopsis\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\u003cp\u003e\u003cem\u003eDouble Game\u003c/em\u003e bestaat uit drie delen. In Deel I legt het hoofdpersonage Maria zichzelf bepaalde thematische beperkingen op die vereisen dat ze haar dagen of weken verdeelt volgens kleur of letter. \u0026ldquo;Gedurende bepaalde weken gaf Maria zich over aan wat ze noemde \u0026lsquo;het chromatische dieet\u0026rsquo;, waarbij ze zichzelf beperkte tot voedsel van een bepaalde kleur op een bepaalde dag. Maandag oranje: wortels, meloen, gekookte garnalen. Dinsdag rood: tomaten, persimmon, steak tartaar.\u0026rdquo; Enzovoort. In Deel II komen bestaande projecten van Sophie Calle voor, die Auster leent voor Maria: De kleerkast, waarvoor Calle iedere kerst een kledingstuk stuurt naar een compleet vreemde die geen stijl heeft. In De strip-tease loopt Calle het podium op van een Pigalle-striptent en trekt ze haar kleren uit. In Het adresboekje ontdekt Calle een adresboekje in een Parijse straat en begint ze de identiteit van de eigenaar te achterhalen door gesprekken met de contacten in het boekje (die gesprekken werden gepubliceerd in de krant Lib\u0026eacute;ration). In Deel III schrijft Calle dat ze Auster had gevraagd \u0026ldquo;om een fictief personage te ontdekken waarop ik dan zou proberen te lijken\u0026rdquo;. Auster antwoordde met het \u003cem\u003eGotham-handboek\u003c/em\u003e: een gids om New York tot een betere plek te maken. Deel van Austers instructies aan Calle is om een plek in New York te vinden (een telefooncel op de hoek van Greenwich en Harrison Street), en die mooier te maken.\u003c/p\u003e\u003cp\u003e\u003cstrong\u003eVerhouding van de roman tot de praktijk van de kunstenaar\u003c/strong\u003e\u003c/p\u003e\u003cp\u003eIn zijn roman uit 1992, \u003cem\u003eLeviathan\u003c/em\u003e, baseerd Auster zijn fictieve kunstenares \u0026lsquo;Maria\u0026rsquo; op Sophie Calle \u0026ndash; en hij bedankte haar voor de toestemming om \u0026lsquo;feit met fictie te mengen\u0026rsquo;. In de eerste hoofdstukken van \u003cem\u003eDouble Game \u003c/em\u003ekeert Calle dat uitgangspunt om: ze gaat elementen uit Maria\u0026rsquo;s verhaal beleven, om zo realiteit en fictie op haar eigen manier te combineren. In verdere hoofdstukken in Volume One gebruikt Calle passages uit Leviathan als aanleiding tot een retrospectieve van haar eigen installaties en andere werken van de laatste twintig jaar. Nadat haar eigen leven tot stof diende voor de romancier vroeg Calle aan Auster om een verhaal te schrijven dat zij zou kunnen beleven. Het resultaat daarvan is The Gotham Handbook, met instructies van Auster om een week te leven in Manhattan, en Calles dagboek van die week. Typisch voor het werk van Sophie Calle is het gebruik van arbitraire beperkingen, in de geest van \u0026lsquo;Oulipo\u0026rsquo;, de Franse literaire beweging van de jaren 1960. Haar werk beeldt vaak menselijke kwetsbaarheid uit, en onderzoekt identiteit en intimiteit. Ze krijgt erkenning voor haar vaardigheid om, als een detective, vreemden te volgen en hun priv\u0026eacute;levens te onderzoeken. Haar fotografisch werk bevat vaak panelen met haar eigen geschreven teksten.\u003c/p\u003e"},{"locale":"fr","short_description":"","description":""},{"locale":"ru","short_description":"","description":""},{"locale":"de","short_description":"","description":""},{"locale":"es","short_description":"","description":""},{"locale":"el","short_description":"","description":""}],"actors":[{"id":1933,"name":"Paul Benjamin Auster","category":{"en":"Author","nl":"Auteur","fr":"Auteur"}},{"id":1869,"name":"Sophie Calle","category":{"en":"Author","nl":"Auteur","fr":"Auteur"}}]}