M HKA Ensembles

Boek, 19.9 x 14.2 cm, 293 p, language: English, publisher: London: Violette Editions, ISBN: 9781900828286.

Collection: Collection M HKA, Antwerp (Inv. no. B 2024/447).

Literaire synopsis

Double Game bestaat uit drie delen. In Deel I legt het hoofdpersonage Maria zichzelf bepaalde thematische beperkingen op die vereisen dat ze haar dagen of weken verdeelt volgens kleur of letter. “Gedurende bepaalde weken gaf Maria zich over aan wat ze noemde ‘het chromatische dieet’, waarbij ze zichzelf beperkte tot voedsel van een bepaalde kleur op een bepaalde dag. Maandag oranje: wortels, meloen, gekookte garnalen. Dinsdag rood: tomaten, persimmon, steak tartaar.” Enzovoort. In Deel II komen bestaande projecten van Sophie Calle voor, die Auster leent voor Maria: De kleerkast, waarvoor Calle iedere kerst een kledingstuk stuurt naar een compleet vreemde die geen stijl heeft. In De strip-tease loopt Calle het podium op van een Pigalle-striptent en trekt ze haar kleren uit. In Het adresboekje ontdekt Calle een adresboekje in een Parijse straat en begint ze de identiteit van de eigenaar te achterhalen door gesprekken met de contacten in het boekje (die gesprekken werden gepubliceerd in de krant Libération). In Deel III schrijft Calle dat ze Auster had gevraagd “om een fictief personage te ontdekken waarop ik dan zou proberen te lijken”. Auster antwoordde met het Gotham-handboek: een gids om New York tot een betere plek te maken. Deel van Austers instructies aan Calle is om een plek in New York te vinden (een telefooncel op de hoek van Greenwich en Harrison Street), en die mooier te maken.

Verhouding van de roman tot de praktijk van de kunstenaar

In zijn roman uit 1992, Leviathan, baseerd Auster zijn fictieve kunstenares ‘Maria’ op Sophie Calle – en hij bedankte haar voor de toestemming om ‘feit met fictie te mengen’. In de eerste hoofdstukken van Double Game keert Calle dat uitgangspunt om: ze gaat elementen uit Maria’s verhaal beleven, om zo realiteit en fictie op haar eigen manier te combineren. In verdere hoofdstukken in Volume One gebruikt Calle passages uit Leviathan als aanleiding tot een retrospectieve van haar eigen installaties en andere werken van de laatste twintig jaar. Nadat haar eigen leven tot stof diende voor de romancier vroeg Calle aan Auster om een verhaal te schrijven dat zij zou kunnen beleven. Het resultaat daarvan is The Gotham Handbook, met instructies van Auster om een week te leven in Manhattan, en Calles dagboek van die week. Typisch voor het werk van Sophie Calle is het gebruik van arbitraire beperkingen, in de geest van ‘Oulipo’, de Franse literaire beweging van de jaren 1960. Haar werk beeldt vaak menselijke kwetsbaarheid uit, en onderzoekt identiteit en intimiteit. Ze krijgt erkenning voor haar vaardigheid om, als een detective, vreemden te volgen en hun privélevens te onderzoeken. Haar fotografisch werk bevat vaak panelen met haar eigen geschreven teksten.