Ensemble

Een tweede alternatieve toekomst is ‘Instorting’ door de ene of de andere oorzaak (of een combinatie ervan) met ofwel uitsterven of een ‘lagere’ graad van ‘ontwikkeling’ dan de huidige tot gevolg. […] Het moet benadrukt worden dat de ‘Instorting’ toekomst geen ‘slechtst mogelijk scenario’ is en ook niet op die manier moet worden voorgesteld. Veel mensen verwelkomen het einde van de ‘economische wedloop’ en hunkeren naar een meer eenvoudige levensstijl. Bovendien brengt elke ramp ‘winnaars’ en ‘verliezers’ voort. (Jim Dator, Alternative Futures at the Manoa School, 2009)

De tweede van de ‘vier toekomsten’ zou de meest prikkelende kunnen zijn. Wie wil niet stiekem – vanop een veilige afstand, in een museum – getuige zijn van rampspoed? Maar in plaats van de expliciete weergave van de dag des oordeels, werpt dit deel van de tentoonstelling een blik op het ‘voor en na’ van de instorting. We vangen een glimp op van de Amerikaanse psyche vóór 9/11 en van het Trumpisme (Michel Auder), van het rustige spektakel van de natuur die een mislukt bouwproject in de tropen herovert (Simryn Gill) of van een werkelijkheid waarin normen geen macht meer uitoefenen (Centre for Postnormal Policy & Futures Studies).