POËTISCHE VRIJHEID

Dit thema kwam voort uit een werk van Sarenco toen we hem en Paul De Vree koppelden aan Costis, tijdens een reflectie over visuele poëzie.

Onder het poëtische verstaan we het recht om de vooraf bestaande regels tijdens het creatieproces te doorbreken, uit te breiden en te negeren, voornamelijk maar niet uitsluitend gebruikt als verwijzing naar literatuur. Die toeëigening is de onderliggende eerste voorwaarde van elke artistieke evolutie aangezien het een artiest toelaat om te ontsnappen aan beperkingen en hem de mogelijkheid geeft nieuwe paradigma’s toe te voegen. Voor auteurs die werken in het domein van de poesia visiva werd poetical licence het middel om het geschreven woord met beeld te laten samensmelten en om een nieuwe grammatica te ontwikkelen die tekens van een verschillende oorsprong omarmde. Poetical licence als een gebaar en symbool van grenzeloze artistieke vrijheid werd een middel voor politieke betrokkenheid.

De geest van Sarenco’s iconische werk uit 1969 is ook overvloedig aanwezig in het werk van de andere dichters: in De Vrees betrokkenheid met revolutie en de noodzakelijkheid dat die voortdurend in beweging bleef, in zijn zorg over het groeiende wantrouwen van de bevolking in de democratie en de machtsspelletjes van de politici en in het aantonen van de sensatiedrang die de media gebruiken om feiten en emoties te manipuleren; in Costis' werk waar de mens een expressieve menigte wordt en wordt omgevormd tot een bijzonder fysieke stilte.